ASPALDIKO!!!
Jaioberriak gara blogaren kontu
honetan, eta badirudi hasi bezain pronto erretiratu garela. Baina ez!
Mundua deskubritzen aritu gara, bizitzari kasu egiten. Heldu da garaia
bueltatu eta guztia idazteko!
Hiruzpalau aste pasatu
dira gure azkeneko IKT-ko klasetik. Hiruzpalau aste ere lehenengotik.
Jarraipenik izan ez duen hasiera izan da orain arte, klase hori bukatu
zenetik ez baikara blogean sartu. Horregatik bada ordua aktualizatzen
hasteko! Bada ordua bidaiari esperientzia berriak gehitzeko!
Tarte
horretan pentsatzen aritu gara. Pentsatu dugu klaseen inguruan,
irakasle bat egon behar izatearen inguruan, gidatuak izatearen
inguruan...pentsatu dugu lanean, autoritatean, askatasunean...pentsatu
dugu hezkuntzan.
Sarritan behar izaten dugu
autoritatearen eredua edo figura. Beharbada momentu askotan ez, baina
nahikoak direlakoan nago. Etxean gurasoak, eskolan irakasleak, gizartean
gobernariak... eta nahiz eta horien kontra oihuka egiten dugun, oihu
horiek guk geuk isiltzen ditugu. Isiltzen ditugu paso eginez,
ezikusiarena eginez, atrapatuta gauden saretik irteteko saiakerarik ez
eginez ...
Eta gure gaira bueltatuz, uste dugu IKT-ko
klase magistralik ez izatean, oihu horiek isildu ditugula. Agindu gabe
libre sentitu gara, etxeko lanik gabe denbora geneukala sentitu dugu,
irakasle gabe ikasle izateari utzi diogu...baina zergatik?
Arestian esan bezala, autoritatearen figurarik egon ez delako.
Baina ez al gara gure burua engainatzen ari?
Askotan
ari gara botere-harremanaren kontra altxatzen. Maiz borrokatzen dugu
autoritaterik egon ez dadin. Baina gero, ez dakigu horizontaltasunean
lan egiten. Ez dakigu autoritaterik gabe bizitzen. Eta une horietan
demostratzen ari gara ez dakigula aske izaten, edo ez dugula horretan
sinisten.
Guztiaren gainetik baina, guk askatasun
ezkutu horretan sinesten dugu. Uste dugu gai garela autoritate gabe
bizitzeko, eta ondo bizitzeko gainera! Horretan sinestea besterik ez da
behar, horretan sinistu eta ametsak egi bihurtu!
No hay comentarios:
Publicar un comentario